Laura Papo Bohoreta (1892-1942) rođena je u Sarajevu pod imenom Luna Levi, u porodici sitnog trgovca Leona i majke Ester Salom Levi. Među sedmoro dece, Luna je bila najstarija od 5 ćerki pa je dobila nadimak Bohoreta od reči Bohor, što na jevrejskom znači prvorođena. Porodica se seli u Istambul u periodu 1900-1908. a po povratku Luna odlazi na školovanje u Pariz, gde menja ime u Laura. Pred početak I Svetskog rata Laura se vraća u Sarajevo, radi kao nastavnica francuskog i počinje da sakuplja usmenu tradiciju Sefarda, sarajevskih Jevreja.

Udaje se za Danijela Papu 1915/16, dobijaju dvojicu sinova, a kako muž oboleva Bohoreta preuzima brigu o porodici. Piše u novinama Jevrejski život, počinje da objavljuje literarne radove, pripovetke i dramske tekstove kojima stiče najveću popularnost. Sva dela piše na maternjem jevrejsko-španskom jeziku, a govorila je i savremeni španski, francuski, delimično turski i engleski jezik. Sakupila je veliki broj španskih romansi iz daleke prošlosti koje se početkom XX veka više nisu mogle čuti u Španiji, ali su se govorile i pevale u Bosni, gde su Sefardi došli sredinom XVI veka. Laura Papo Bohoreta preminula je od bolesti u Sarajevu 1942. i tajno sahranjena na starom jevrejskom groblju.

Knjiga njenih rukopisa sadrži običajne drame, većinom jednočinke, koje je između 1930. i 1939. izvodilo Jevrejsko radničko društvo. U to vreme cilj predstava bio je da se edukuje o tradiciji i lepom ponašanju sefardska omladina koja je već tada zaboravljala maternji jezik. Izdavači dela istakli su da danas špansko-jevrejski jezik govori svega pet osoba u Sarajevu, a zanimljivost je da ga osim njih govori i Užičanin Stevan Milovanović koji trenutno pohađa master program španskog jezika. Ukoliko Narodno pozorište Užice bude smatralo da Bohoretine drame zadovoljavaju kvalitetom, imaće mogućnost da ih postave, poručili su predstavnici izdavača knjige Bohoretinih rukopisa.