Predstavom „Zelena čoja Montenegra”, prema romanu Mome Kapora, u režiji Nikite Milivojevića, u kooprodukciji Beogradskog dramskog pozorišta, Festivala Budva Grad Teatar i Gradskog pozorišta Podgorica, završen je takmičarski program 26. Jugoslovenskog pozorišnog festivala.

Ovaj roman je posveta drugovanju pisca, karikaturiste i boema Zuka Džumhura i Mome Kapora, a glavna tema je istorijska, pomalo bizarna storija o prijateljstvu ratnih neprijatelja, crnogorskog kralja, tada knjaza, Nikole Petrovića i turskog visokog oficira, Osman-paše zvanog Sarhoš (pijani). Pozorišno viđenje „Zelene čoje Montenegra“ pripada istorijskoj melodrami, u kojoj je ono što se moglo dogoditi važnije od onoga što se zaista dogodilo, u kojoj su emocije važnije od faktografije, čovek od politike i rata. Ovo je priča, deficitarna u našim vremenima, o pomirenjima i kako bi to Džumhur rekao, ljudovanjima

"Zelena čoja Montenegra" je knjiga o prijateljstvu crnogorskog vladara knjaza NIkole I Petrovića i Osman-paše Sarhoša, zarobljenog u bitci na Vučjem dolu u julu 1876. gde je komandovao turskom artiljerijom. Istovremano, to je povest o Zuki Džumhuru, jednom od naših najvećih crtača, karikaturista, putopisaca, pripovedača, nekadašnjoj televizijskoj zvezdi i umetniku življenja, i prijateljstvu sa autorom ove knjige sa kojim je 1967. godine napisao i istoimeni filmski scenario o sudbini o sudbini turskog generala.

"Moram da kažem da smo sa ovom predstavom prošli kroz jedan tranzitni period, prvo nas je napustio Lane, kasnije Marko, zatim je Brstina došao u Budva Grad teatar da nas spase. Imam osećaj kao da smo radili tri predstave, a ne jednu, stalno smo kretali iz početka, zapravo ostala je ista energija, ideja i ljubav među nama", rekao je glumac Andrija Kuzmanović.

"Trudili smo se da pronađemo koji su to ljudi, i kako se oni pronalaze u koordinatnom svetu tog vremena i prostora. Fokusirali smo se na prijateljskom odnosu, više smo pričali o nekim stvarima koje uopšte nisu napisane u romanu, ali smo ih mi izmaštali, koje su to njihove razlike u karakterima koje su ih učinile tako dobrim prijateljima, i kakva su to dva čovjeka koja mogu da održe prijateljstvo u dugom vremenskom periodu, i šta to znači istinsko prijateljstvo koje nadilazi nacionalne, verske i političke razlike. Knjaz Nikola u tom trenutku pretjeruje sa dobrodošlicom, iako zna kakav će to da ima odjek u Crnoj Gori", dodao je glumac Miloš Pejović.